5 daagjes weg met de kids naar Albina

Dinsdag ochtend 16 september vertrok ik in de bus met Leonie, Nohemi de werkster de eigenaaresse en 12kinderen richting Albina dat licht helemaal in ten westen van Paramaribo 2.5 uur rijden en dat grenst met Het land Frans guyana. Albina staat niet prettig aangeschreven voor om te verblijven. Veel overvallen, drugs gebruik, kinderarbeit, tienermoeders en alles waar je liever nog meer voor wegloopt. We zaten op een aardig afgesloten appartementen complex met daar vlak bij een strandje. Iedereen heeft ze spullen afgelverd en de zwemkleren aangedaan om een verfrissende duik te nemen. Aan gekomen bij het strandje oogde het prachtig. Tot ik dichterbij kwam en zag hoeveel afval en glas er rond slingerde, dood zonde! Het begon keihard te regenen was heerlijk als je aan het zwemmen was. Je zag de kinderen zo verschrikkelijk genieten van alle aandacht die ze van ons kregen. Naar het eten zijn de kinderen op bed gegaan, bij allen was de kaars gedoofd. Niet alleen bij hun, wij als leiders hebben nog wat naar gepraat en zij ook vlug dromeland gaan opzoeken. De volgende morgen hebben we de helemorgen spellentjes gedaan met ze, trefbal dat vonden ze geweldig. In de middag warm gegeten (rijst met kip en kouseband, wat een verassing..) naar de middag hebben we ons weer zeer vermaakt in het water tot de avond uren. ( al waren er veel mannen die geen leven hebben zichzelf bezatten en ons bakras (blanken) aandacht aan vragen waren) gelukkig kunnen wij goed negeren, al weten ze nietvan ophouden hier. In de avond uren was het kaarsje weeruit voor beide partijen weer uit. Donderdag ochtend zijn Leonie, Nohemi en ik de grens over gevaren om een kijkje te nemen in Frans Guyana. Boem, frans sprekende mensen, europeese huisjes, franse bakkertjes, europees fruit. Dat was echt even klein Frankrijk, zelfs franse nummer borden, met euros betalen.. Haha, was echt even leuke ochtend. Voor de verandering aten we tussen de middag bami, jummie -_-.
Weer wezen zwemmen en helaas moest het dan toch gebeuren.. er moest iemand het slachtoffer worden van glas, en dat was ik. Nu even leven met een jaap onder me grote teen. Vrijdags hebben we de heledag lekker gezwommen en zaterdags in de ochtend, we hebben onze spullen gepakt en zijn tegen de middag weggegaan. De halve bus lach tevreden te slapen, en ze wouden allemaal nog wel even blijven. Het klinkt als een simpele vakantie. Maar met weinig geld hebben ze geen keus, en de kinderen zijn al zo gelukkig met dit uitstapje. Ook blijft het lastig dat deze kinderen allemaal geestelijk behoorlijk zijn aangedaan en ze de juiste zorg niet kunnen krijgen, en ik ze niet meer kan geven dan mijn eigen kennis, mijn lach en mijn positieve blik in het leven. Ik heb genoten met de kinderen en stiekem, is het werken met kinderen helemaal geweldig al is het geestelijk best een klap. Weer lekker thuis gekomen werd ik er aan herinnerd dat het Rodermarkt is, even intens huil momentje. Maar bij mij stond een bbq en pool party op de planning die ook echt op en top geweldig was! Voor komend weekend is er 4daagse trip naar Blanche marie / Apoera in de planning. Super veel zin in!