elk tegen slag is een nieuw begin

There we go, week 8 gaat van start en daarbij te bedenken ik op de helft ben van mijn tijd in het prachtige Suriname. Naar 2 week met een stroefer verloop en de dingen anders liepen dan gehoopt. Even het mindere gedeelte in het uitgaans leven, problemen met de wifi, even gezeur met een huisgenoot. Het gemis naar eigen veilige omgeving in Roden en omstreken naderde even en daarbij kwam kijken dat ik ook gemist werd. Shit happens, ook in zon geweldig land met fijne mensen is soms een diepte puntje. Maar omdat ik geleerd heb alles van een positief oogpunt te bekijken heb ik gedacht wat ik hier wel heb, geweldig vrijwilligers werk met super lieve kinderen, fijne gezellige en mensen die voelen alsof we elkaar al tijden kennen mij een nieuwe boost energie en ik moet genieten zolang het kan!

Het fietsen aan de linker kant gaat me nog altijd goed op me verotte crack fietsje die 10 x meer km als mijne in nl, weet de weg uit me dakkie hier in Parimaribo.

De rijst met kip, de nasi, de bami en de kouseband komen zo langszamerhand echt me neus uit, in de tijden dat we thuis zijn eten we dat al niet en proberen wij zoveel mogelijk zelf te koken of andere gezondere dingen te halen, maar helaas op trip komen we er niet uit, daar staat het standaart op het menu. Kan niet wachten op in Nederland aan te vallen aan de stampotten, biefstukken, lasanga's en andere dingen ( tip voor me moeder en alle anderen waar ik straks bij kom eten hihi)

Ik heb vernomen dan in Nl de temp aan het zakken is, hier blijft het over rond de 34 en in de nacht rond de 25. Niet om jullie jaloers te maken, jullie kleur word blanker terwijl ik het gevoel heb dat ik steeds bruiner word.

Door de weeks is me vrijwilligers werk veranderd in huiswerkbegeleiding ( oftewel Nicolette, hoe moet ik dit uit rekenen of wat is de geschiedenis van dit of wat is ook alweer een bijvoegelijk naam woord etc. Ja euh hoe zat het ook allemaal weer.. dat ja) goed oftewel even bijles voormezelf, en daarna lekker spelen, dollen en plezier maken.

Tot slot het weekend, eentje voor in de boeken. Het uitgaan is sws 6x leuker dan in nl. De muziek, de sfeer ( behalve op de mannen na, ik kan er niet aan wennen. Gelukkig houden ze niet van negeren.) Vrijdags stond de full moon pardy op het programma, we werden benaderd door onze vriendelijke belgjes die hadden er wat van gehoord. We zijn afgereisd met ong 42 nlers, paar belgjes en aantal amerikanen naar het nog niet geopende vakantie oord Parabello. Zwaar relaxt een prachtige kreek, geweldige omgeving heerlijk briesje. Er waren allemaal open hutjes met alleen een dak, daar gingen we met onze hangmat onder bivakkeren. Het avond eten was gearriveerd, er werd gepraat en gelachen. Vervolgens werd het kamp vuur aangestoken te stoelen werden erbij gebracht, de borgoe( nog niet eens verteld wat het is volgens mijn, het proeft iets zoeter dan berenburg en het is surinaamse rum. Ik drink dit het liefst) en de parbo biere surinaamse chille beats door de speaker, het was een relaxte sfeer. We hebben nog een kleine boswandeling gemaakt, de helft was al afgehaakt wegen overschrijding van een baar borrels. Naar de boswandeling was er een afterpardy voor de echte die hard. Smorgens werd ik wakker en vanuit mijn relaxte hangmat had ik uitzicht over het veld, wat leek op een ravage. Naar een verfrissende duik waren de meesten over hun borgoegunia heen. We hebben hele middag op ze Surinaams gedaan, gewoon rustig en genieten van alles. Het was echt een top tripje !

Voor zondags had Lisa een uitnodeging gekregen voor een dolfijnen tripje, verzamel punt leonsberg. Met een groep van 30 zijn we richting Braamspunt gev as ren (enige strand insurinsme wat niet aangemaakt is). Het grenst aan de oceaan. We hebben hier wat gechilled enzijn daarna op zoek gegaan naar de dolfijnen, en we vonden ze zon 10 stuks. Met mijn foto skillsheb ik er 4 tegelijkertijd opgekregen. We zijn door gevaren naarde plante zorg en werk. Daar was een gids die iets vertelde over suikerriet, kartoen bomen ende slavenij. Ook hebben we geleerd als surinaamse stieren verdrietig zijn dat hun ballen gaan hangen en niet kunnen voortplanten, oke vooral nuttige informatie. Maar heb er een foto van gemaaakt voor de liefhebbers. Tot slot mochten we met de kaaimannen en schilpadden knuffelen en spelen. Terug op de boot zij we zeeopgevsren op de zons ondergang te kijkn, ging zo super snel! En hij was echt prachtig. Dit onder genot van watermeloen en loempias. Mijn vogel kennis is weer enig sinds bij gespijkerd, wat weten sommige veel. Terug aan de waterkant opweg naar me bed die me riep kon ik zeggen dat mijn weekend meer dan geslaagd was !